Na terenach wcielonych do III Rzeszy panowała intensywna germanizacja, panował proces wysiedlania mieszkańców do Generalnego Gubernatorstwa, żeby zrobić miejsce dla niemieckich kolonistów. W marcu 1941 r. ogłoszono niemiecką listę narodowościową, czyli volkslistę, dzięki której osoby, które na niej się znalazły, mogły uniknąć represji. Generalne Gubernatorstwo formalnie posiadało własną administrację, jednak było zależne od Niemców. Głównym celem polityki na terenie Generalnego Gubernatorstwa było uczynienie mieszkańców niewolniczymi robotnikami III Rzeszy – likwidowano szkoły i zmuszano Polaków do pracy w rolnictwie i przemyśle niemieckim.
W skład Generalnego Gubernatorstwa na początku wchodziły cztery dystrykty – krakowski, lubelski, warszawski i radomski, następnie dołączono lwowski – po ataku Niemiec na ZSRS. Mieszkańców masowo wywożono na ciężkie przymusowe prace na tereny III Rzeszy. Według szacunków wywieziono około 2,8 miliona Polaków. Dodatkowo przemysł przejęty został przez Niemców.