Napoleon prowadził agresywną politykę ekspansji terytorialnej, podbijając i anektując wiele krajów europejskich. Jego zdolność do szybkiego i skutecznego nacierania wywoływała obawy, że Francja stanie się dominującą siłą w Europie, a idee rewolucyjne zdestabilizują istniejące monarchie i porządki polityczne. Napoleon wprowadzał zmiany prawno-ustrojowe na podbitych terytoriach, co wiązało się z likwidacją feudalnych struktur i wprowadzeniem władzy republikańskiej - Kodeks Napoleona stanowił śmiertelne zagrożenie dla systemów opartych na monarchii Bonaparte dążył do kontrolowania handlu i ekonomii na podbitych terytoriach, w tym poprzez wprowadzanie protekcjonistycznych polityk gospodarczych i blokadę kontynentalną mającą na celu osłabienie gospodarki Wielkiej Brytanii. To wywoływało protesty wśród krajów, które były uzależnione od handlu z Wielką Brytanią, gdyż oznaczało to rozkład ich gospodarki.
Wszystkie te czynniki skłaniały mocarstwa europejskie do współpracy w celu powstrzymania Napoleona. Dochodziło do utworzenia antynapoleońskich koalicji i prowadzenia wojen przeciwko Francji w celu ograniczenia jej ekspansji i przywrócenia równowagi sił w Europie.