| Terytoria włączone do Francji (oznaczone na czerwono): | Państwa uzależnione od Napoleona (oznaczone na zielono): | Niezależne od Napoleona: |
| Katalonia (hiszpańska prowincja włączona do Francji)Holandia (znaczna część Niderlandów została włączona do Francji jako Królestwo Holandii)Księstwo Lukki (włoskie państwo książęce lezące w regionie Genui)Księstwo Piombino (włoskie państwo książęce lezące w regionie Rzymu)Fragmenty Szwajcarii (m.in. kantony Genewa i Vaud)Prowincje Illyryjskie (obejmujące tereny dzisiejszej Słowenii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny) | Królestwo Hiszpanii (rządy w Hiszpanii objął brat Napoleona, Józef Bonaparte)Królestwo Westfalii (utworzone na terenach dzisiejszej części Niemiec, rządzone przez brata Napoleona, Hieronima Bonaparte)Związek Reński (związkowe terytoria nad Renem pod protektoratem Napoleona Bonaparte)Królestwo Włoch (włoskie królestwo, którego królem był Napoleon)Królestwo Neapolu (zależne państwo w południowych Włoszech, pod rządami Joachima Murata)Księstwo Warszawskie (zależne państwo na terenie Polski, ustanowione przez Napoleona. Zarządzał nim Fryderyk August I) | Wielka Brytania była jednym z głównych przeciwników Napoleona i nie podlegała jego kontroli ani wpływom.Rosja, pod wodzą cara Aleksandra I, również stanowiła silną siłę opozycyjną wobec Napoleona i pozostała niezależna.Imperium Austriackie, kierowane przez cesarza Franciszka I, zachowało swoją niezależność wobec Francji.Królestwo Prus, rządzone przez króla Fryderyka Wilhelma III, nie było podległe władzy Napoleona.Królestwo Szwecji, które pozostało neutralne lub przeciwnik Napoleona w większości okresu napoleońskiego, było niezależne od jego rządów.Królestwo Portugalii, zachowało swoją niezależność.Państwa Północnoniemieckie: Po klęsce Napoleona i upadku Związku Reńskiego, niektóre państwa niemieckie, takie jak Hanower, Saksonia, Bawaria, Wirtembergia, odzyskały swoją niezależność i suwerenność. |
W 1815 roku na Kongresie wiedeńskim, który miał na celu uregulowanie politycznej sytuacji w Europie po upadku Napoleona, przywódcy europejscy dążyli do przywrócenia równowagi sił i zapobieżenia dalszym ekspansjom terytorialnym. Podczas negocjacji ustalono granice wielu państw europejskich i przywrócono niektóre wcześniejsze ustroje polityczne.