Przyczyną protestów w 1958 r. było zawyżanie norm pracy, niskie płace oraz brak podstawowych artykułów w sklepach. Władze stłumiły protesty przy użyciu siły. Nie zamierzano brać pod uwagę żądań robotników. Do Poznania, w którym odbywały się protesty, sprowadzono wojsko. Przeciw robotnikom użyto czołgów i dział pancernych.
Przyczyną protestów w 1968 r. był sprzeciw środowisk studenckich wobec cenzury. Protesty rozpoczęły się po tym, jak władze zakazały wystawiania „Dziadów”. Demonstracje były rozpędzane przez milicjantów. Dokonywano aresztowań osób protestujących. Władze ignorowały postulaty studentów.
Protesty w 1970 r. rozpoczęły się z powodu podniesienia cen produktów spożywczych oraz z powodu kryzysu gospodarczego. W tym przypadku władze znowu nakazały użycia przeciw protestującym broni palnej. Tutaj jednak, w wyniku strajków, zaniechano podważania cen.
Protesty w 1976 r. również były spowodowane ogromną podwyżką cen. Niektóre produkty zdrożały dwukrotnie. Mimo że strajki rozpraszano, a milicja dokonywała aresztowań protestujących, to władze wycofały się z podwyżek z powodu strachu przed rozlaniem się fali protestów na inne miejscowości.
W większości przypadków Polacy protestowali przeciw kiepskiej sytuacji ekonomicznej w kraju i wysokim cenom podstawowych produktów. W każdym z wyżej wymienionych przypadków wobec protestujących używano siły.