Większość wskazanych członków „Solidarności’ za swoją działalność przeciw władzy była więziona lub internowana. Każdy z nich angażował się w działalność mającą na celu poprawę praw obywatelskich i praw pracowniczych. Każdy z nich brał udział w strajkach w 1980 r. Każdy z przedstawionych w zadaniu członków solidarności zrobił po 1989 r. karierę polityczną.
„Solidarność” zgromadziła różnych ludzi. Część z nich miała ukończone studia, a część zajmowała się pracą robotniczą. Wszystkich jednak łączył wspólny cel.