Ziemie polskie po śmierci Bolesława Krzywoustego podzielone zostały pomiędzy jego pięciu synów. Największa z dzielnic, dzielnica senioralna, która trafiła do najstarszego z braci i miała być przekazywana kolejnemu seniorowi. W jej skład wchodziła Małopolska, ziemia sieradzka i łęczycka oraz wschodnia Wielkopolska. Pozostałe dzielnice to: Śląsk, Wielkopolska zachodnia, Mazowsze, ziemia sandomierska.
Zakony rycerskie Ziemi Świętej odpowiedzialne były za sprawowanie opieki nad pielgrzymami i zapewnienie im bezpieczeństwa. Zobligowani byli do walki zbrojnej w obronie posiadłości chrześcijańskich w Palestynie.
Przydomek „Krzywousty” związany jest z kłamstwem (krzywoprzysięstwem) Bolesława, gdy ten oszukał swego brata. Omamił go obietnicą bezpieczeństwa w kraju, a potem okaleczył. Zbigniew zmarł, zaś do Bolesława przywarło miano Krzywoustego.