Ogólnopaństwowy sejm walny posiadał formę sejmu dwuizbowego. W izbie poselskiej zasiadli posłowie reprezentujący szlachtę danego regiony, obierani przez szlachtę na sejmikach ziemskich. Drugą izbą sejmu był senat, który wykształcił się z dawnej rady królewskiej. Konstytucja nihil novi z 1505 r. wprowadziła zasadę, wedle której król nie mógł podejmować decyzji bez zgody senatu i izby poselskiej.
Sejm walny powstał w 1483 r. w wyniku przemian państwowych, które doprowadziły do powstania nowej instytucji składającej się z izby poselskiej i senatu.