Początkowo podmiot liryczny cierpi ogromne katusze spowodowane śmiercią córki. Nie rozumie tego, w jaki sposób śmierć mogła przyjść do duszy tak młodej i niewinnej. Jednocześnie zauważa, że jego dziecko było nadzwyczaj dojrzałe i rezolutne jak na swój wiek oraz stanowiło źródło szczęścia dla swojego ojca.
Podmiot liryczny opłakuje śmierć córki, zauważając jak wielką pustkę pozostawiła po sobie nieobecna, a także zaczyna zastanawiać się – dokąd mogła się udać jej dusza. Zaczyna też podważać mądrości filozofów, które to nie były w stanie pomóc mu z żałobą oraz wskazuje na własne przywiązanie do córeczki.
Dopiero pod koniec rozpoczyna się jego akceptacja wobec rzeczywistości, ale dopiero wtedy, kiedy to matka podmiotu lirycznego bierze na siebie odpowiedzialność dbania o córkę poety.
W tym zadaniu opisz przemianę podmiotu lirycznego na podstawie analizy trenów.