1. „I skarżyć się na srogość ciężkiej Prozerpiny” – Prozerpina, czyli Persefona, symbolika śmierci, srogość odebrania życia.
2. „Nie dziwuję Niobie, że na martwe ciała /Swoich namilszych dziatek patrząc skamieniała” – nawiązanie do Niobe, która została zamieniona w kamień po zamordowaniu jej dzieci. Skamieniałość oznacza też pustkę uczuć i niezorganizowane życie, jakie staje się w trakcie żałoby.
3. „Jako oliwka mała pod wysokim sadem / Idzie z ziemie ku górze macierzyńskim śladem” – oliwka, która uschła, zanim zdążyła dobrze urosnąć oraz nawiązanie do Biblii. Krzew oliwny jest symbolem przymierza z Bogiem oraz urodzaju – co jest oznaczeniem młodości zmarłej dziewczynki.
4. „Ucieszna moja śpiewaczko! Safo słowieńska! / Na którą nie tylko moja cząstka ziemieńska, / Ale i lutnia dziedzicznym prawem spaść miała!” – lutnia symbolizuje zdolności artystyczne (w tym przypadku poetyckie) córki, która miała otrzymać je dzięki genom ojca.
W tym zadaniu wymień kilka alegorii – najlepiej zacytuj – i dokonaj ich interpretacji, starając się odczytać symboliczność.