Polskie orientacje polityczne w czasie I wojny światowej:
· – orientacja prorosyjska – opowiadała się za nią Narodowa Demokracja, na czele z Romanem Dmowskim oraz konserwatyści. Usiłowali oni dążyć do negocjacji z Rosją, co nie przyniosło żadnych efektów.
W 1917 r. dzięki działaniom Dmowskiego oraz rozpowszechnieniu sprawy polskiej na forum międzynarodowym, rząd Francji zgodził się na utworzenie Komitetu Narodowego Polskiego (KNP), z przedstawicielem endecji na czele. Komitet ten stanowił oficjalne przedstawicielstwo Polaków.
· – orientacja proaustriacka – wyznawał ją przede wszystkim Józef Piłsudski i jego zwolennicy. Jego działania były radykalne i zmierzały ku aktywnym decyzjom, takim jak utworzenie kompanii kadrowej i próbom powołania armii. Piłsudski wierzył, że dzięki lojalności wobec Austro-Węgier uda się odnowić państwo polskie, jednocześnie przeciwstawiając się zaborcy rosyjskiemu.
Poprzez działania Piłsudskiego utworzone w 1914 r. Legiony Polskie walczyły w I wojnie światowej po stronie państw centralnych.
Na podstawie analizy założeń orientacji politycznych w czasie wojny oraz własnych przemyśleń i informacji z podręcznika musisz ocenić, które z przekonań są twoim zdaniem bardziej słuszne i praktyczne, w związku z sytuacją, w której znaleźli się Polacy w czasie I wojny światowej.