· W 1892 r. na zjeździe zwolenników polskiego ruchu socjalistycznego w Paryżu powstała Polska Partia Socjalistyczna (PPS), dla której program stworzył Bolesław Limanowski. Program został szeroko przyjęty w Polsce, a na czele partii stanęli m.in. Józef Piłsudski i Aleksander Sulkiewicz.
· Nie wszyscy socjaliści zgadzali się z programem PPS-u i w związku z tym rok później zdecydowano się stworzyć inne ugrupowanie – Socjaldemokrację Królestwa Polskiego (SDKP), która po połączeniu z aktywistami litewskimi w 1900 przekształciła się w Socjaldemokrację Królestwa Polskiego i Litwy. Na czele tej partii stanęli Róża Luksemburg oraz Julian Marchlewski. PPS reprezentował socjalizm niepodległościowy, a SDKPiL – internacjonalistyczny i komunistyczny.
· Poza tym, w Galicji, od 1897 funkcjonowała też Polska Partia Socjalno-Demokratyczna Galicji i Śląska Cieszyńskiego, której przewodził Ignacy Daszyński.
Ruch socjalistyczny w Polsce był w dużej mierze zainspirowany przez rewolucyjne ruchy europejskie. W okresie międzywojennym ruch socjalistyczny w Polsce był szeroko reprezentowany w parlamencie i miał wpływ na kształtowanie polityki i gospodarki kraju.