Za sprawą klęski planu wielkiego skoku i osłabienia pozycji Mao Zedonga, zmusiły polityka w 1966 r. do rozpoczęcia rewolucji kulturalnej, która miała na celu zniszczenie starego ładu i wprowadzenie w pełni komunistycznego modelu państwa. Podstawą tego zjawiska były liczne prześladowania i czystki, które były wykonywane przez fanatycznie zapatrzoną w polityka młodzież o nazwie Czerwona Gwardia. Fanatyzm ten doprowadził do oskarżeń o zdradę idei komunistycznych przypadkowych osób. W ten sposób wpadano do prywatnych mieszkań i dawano upust swojej nienawiści, nawet na własnych rodzinach. Zabierano ludziom majątki i zakazywano prowadzenia własnych przedsiębiorstw. Ofiarą była także inteligencja, którą oczerniano o działanie na niekorzyść ideologii. Wszystkie te zdarzenia zaprowadziły w państwie anarchię i atmosferę terroru, co odbiło się także na gospodarce.
Dopiero rok 1968 przyniósł zmianę w terrorze, kiedy na rozkaz Mao, armia rozpoczęła przywracanie porządku. Aż do śmierci dyktatora w 1976 r. wyczuwalny był charakter elementów rewolucji kulturalnej w życiu społecznym kraju.