Druga apostrofa w wierszu „Cisza morska” ma istotne znaczenie, gdyż skierowana jest do myśli. Podmiot liryczny zwraca się do myśli jako do wewnętrznego aspektu ludzkiego umysłu, który ma moc wpływania na nasze postrzeganie i doświadczanie świata.
W sonecie „Stepy akermańskie” podmiot liryczny przede wszystkim rozmyśla o swojej podróży. Przemierza on stepy i opisuje swoje doświadczenia i wrażenia z podróży. Zastanawia się nad otaczającą go przyrodą, obserwuje gwiazdy i inne elementy natury. Przeplata te obserwacje z refleksją nad własnym miejscem w przestrzeni i wśród tajemnic natury.
Przez skierowanie się do myśli, podmiot liryczny w „Ciszy morskiej” podkreśla rolę introspekcji i refleksji w kontekście doświadczania świata. Myśli stają się narzędziem, za pomocą którego poeta zgłębia swoje wnętrze i próbuje zrozumieć otaczającą go rzeczywistość. Warto podkreślić, że myśli (np. wspomnienie ojczyzny) mogą stać się również przyczyną bólu.
Sonet „Cisza morska” jest częścią cyklu Sonetów krymskich autorstwa Adama Mickiewicza. Sytuacja liryczna w „Ciszy morskiej” jest opisem spokojnego i harmonijnego obcowania podmiotu lirycznego z przyrodą, w szczególności z morzem. Jest to moment kontemplacji, ciszy wewnętrznej i zbliżenia do natury, który odzwierciedla ogólną atmosferę i tematykę cyklu Sonetów krymskich.