Uczestnicy wyprawy, w tym majtek i reszta załogi, nie doświadczają podobnych uczuć i przeżyć związanych z żeglugą, co osoba mówiąca w utworze. Podczas burzy i dynamicznego ruchu okrętu wszyscy mogą odczuwać napięcie, ekscytację, a także mieszankę radości i lęku.
Sonet „Żegluga” Adama Mickiewicza jest przykładem barwnego opisu burzliwych i niebezpiecznych warunków morskich oraz emocji towarzyszących podróżom po morzu.