W sonetach morskich, w tym w sonecie „Cisza morska”, podmiot liryczny jest głęboko zanurzony w doświadczeniu żeglugi i kontaktu z morzem. Możliwe, że zapomnienie o hydrze pamiątek wynika z całkowitego poświęcenia się bieżącemu momentowi i wzniosłości żeglugi, która sprawia, że inne aspekty życia tracą na znaczeniu. Podmiot liryczny jest w stanie oderwać się od przeszłości i skupić na obecnej chwili.
Podmiot liryczny w sonetach morskich, w tym w "Ciszy morskiej", odczuwa radość ze swojego położenia dzięki bliskości natury, przynależności do żeglarskiej społeczności, uwolnieniu od trosk i zmartwień oraz poczuciu wszechmocy.