Sformułowanie „przyjaciele moje biedne” wydaje się być zainspirowane językiem staropolskim lub wiejskim. Słowo „moje” odnosi się do podmiotu lirycznego, który używa tego określenia, aby wskazać, że wróbelki są jego przyjaciółmi. Natomiast zestawienie „przyjaciele moje biedne” ma efekt emocjonalny i liryczny. Użycie przymiotnika „biedne” w odniesieniu do wróbelków wywołuje współczucie i troskę podmiotu lirycznego wobec nich.
Wiersz „Ogród w Milanówku, lato” autorstwa Jarosława Marka Rymkiewicza przedstawia podmiot liryczny jako osobę, która wypowiada się w pierwszej osobie liczby mnogiej, używając formy „moi” i „nasze”. Podmiot liryczny wyraża swoje uczucia i obserwacje dotyczące otaczającego go ogrodu i jego mieszkańców, zwłaszcza wróbli.