a) Dwudzielna budowa:
Sonet składa się z dwóch czterowersowych strof zwanych tetrastychami (część opisowa) oraz dwóch trójwersowych strof zwanych tercynami (część refleksyjna). W utworze „Stepy akermańskie” można zauważyć tę dwudzielną strukturę, gdzie pierwsze dwie zwrotki przedstawiają opis miejsca podróży, a trzecia i czwarta zwrotka zawierają refleksję i kontemplację.
b) Część opisowa i część refleksyjna:
W sonetach często występuje podział na część opisową, w której przedstawiane są konkretne obrazy, i część refleksyjną, w której zawarte są rozważania i głębsze przemyślenia. W utworze „Stepy akermańskie” pierwsze dwie zwrotki ukazują opis stepu i podróży, podczas gdy trzecia i czwarta zwrotka zawierają refleksję i introspekcję.
c) Charakterystyczny układ wersów:
Sonet ma zazwyczaj 14 wersów. W wersji włoskiej sonetu (którą stosował m.in. Petrarka) wersy są jedenastozgłoskowe. W wersji angielskiej sonetu (popularnej m.in. w twórczości Shakespeare'a) wersy są pięciostopowe jambiczne. W utworze „Stepy akermańskie” wersy mają zróżnicowaną długość, jednak całość składa się z 14 wersów, co odpowiada strukturze sonetu.
d) Charakterystyczny układ rymów:
W sonetach występuje specyficzny układ rymów. Wersy tetrastychów (część opisowa) zazwyczaj rymują się ze sobą, tworząc schemat ABBA. Natomiast wersy tercyn (część refleksyjna) często tworzą bardziej skomplikowane układy rymów, takie jak CDC DCD lub CDE CDE. W utworze „Stepy akermańskie” można dostrzec zastosowanie schematu rymów zgodnego z charakterystycznym układem sonetu.
