Utwory barokowe, ukazujące życie dworskie:
· Daniel Zaborowski „Na oczy królewny angielskiej, która była za Fryderykiem, falcgrafem reńskim, obranym królem czeskim.”,
· William Shakespeare „Romeo i Julia”, „Makbet”, „Hamlet”,
Utwory barokowe przedstawiające życie ziemiańskie:
· Jan Chryzostom Pasek „Pamiętniki”,
Życie dworskie i ziemiańskie było w okresie baroku poddane silnej teatralizacji. Na dworach panowały ściśle przestrzegane zasady, których nie można było łamać. Związane były z różnego rodzaju rytuałami, mającymi oddawać honor możnowładcom. Konwencjonalne były gesty, zachowanie, układy i również ubiór, który realizował estetykę barokową. Charakteryzował się przepychem, tworzonym dzięki wykorzystaniu drogich materiałów, draperii, falban i koronek.
Należenie do środowiska dworskiego wiązało się z podleganiem modzie i zgodzie na odgrywaniu różnego rodzaju gier. Mniej szkodliwe gry polegały na nawiązywaniu romansów i adoracji niedostępnych kobiet, natomiast te poważniejsze dotyczyły kwestii władzy. Problem władzy interesował zwłaszcza Williama Szekspira, który w swoich dramatach pokazywał, do czego może prowadzić obsesyjne dążenie do władzy i celów w sposób dosłowny, nie zaś przenośny.
Życie ziemiańskie w Polsce wiązało się z rozwojem kultury sarmackiej, która opierała się na megalomanii, ksenofobii i religijności graniczącej z fanatyzmem. Polski szlachcic był awanturnikiem, który dbał jedynie o swoją korzyść nawet kosztem państwa. Kochana przez niego wolność przyjęła niebezpieczną dla Rzeczpospolitej formę w postaci liberum veto, za pomocą której pojedynczy szlachcic mógł zablokować uchwały sejmu. W ten sposób dochodziło do paraliżu decyzyjnego, co wpływało negatywnie na stan państwa.
Oprócz politykowania ziemianin zajmował się również uprawą roli dzięki swoim służącym i najemcom. Prowadził hulaszcze życie. Również tutaj były ważne konwencje teatralne, stąd szeroko rozbudowane obrzędy pogrzebowe czy tradycje związane z okresem postu i karnawału.
Ziemiaństwo to grupa społeczna, kategoria wytwórców. Byli właścicielami, dzierżawcami i administratorami większej własności ziemskiej. Posiadali wielkie i średnie własności ziemskie.