Środki stylistyczne, które budują komizm utworu:
· pytania retoryczne: Jakże nie poczęstować, gdy kto w dom przychodzi? Jak częstować, a nie pić?,
· paralelizm składniowy: Jakoż w punkcie zdrowy, /Ustały i nudności, ustał i ból głowy,
· wyliczenia: Idą zatem dyskursa tonem satyrycznym. / O wspaniałych projektach, mężnym animuszu. / Kopiem góry dla srebra i złota w Olkuszu,
· epitety, np. „Dobrego sąsiada / nieźle, czasem podpoić; jejmość była rada,
Paralelizm składniowy to stosowanie ciągów zdań o takiej samej lub podobnej budowie.