Płynność błon komórkowych polega na nieustannym przemieszczaniu się fosfolipidów w obrębie dwuwarstwy lipidowej i zależy od ilości cholesterolu, który usztywnia błonę oraz od długości łańcuchów węglowodorowych i liczby podwójnych wiązań w nich obecnych.
Błona komórkowa jest tym bardziej płynna, im krótsze są ogony węglowodorowe fosfolipidów, co zapewnia im łatwe przemieszczanie się.