Stres wywołuje zwiększone wydzielanie A – adrenaliny i kortyzolu, które są produkowane przez D – nadnercza. Uaktywnia się wtedy układ E – współczulny. Powoduje to między innymi H – rozszerzenie źrenic oraz I – zahamowanie aktywności żołądka i jelit.
Stres towarzyszy na co dzień każdemu z nas i jest to zespół procesów kontrolowanych przez układ nerwowy i hormonalny przystosowujących organizm do nowej, niecodziennej sytuacji. Sytuacje stresowe powodują zwiększenie wydzielania hormonów nadnerczy: adrenaliny w początkowej fazie stresu i kortyzolu przy długotrwałym stresie. Powodują one: zwiększenie napięcia mięśni, zwiększenie aktywności mózgu, spowolnienie procesów trawiennych, wzrost ciśnienia krwi, przyspieszenie akcji serca, wyostrzenie zmysłów, zwiększenie stężenia glukozy we krwi. Stres można podzielić na stres pozytywny i negatywny. Stres pozytywny jest krótkotrwały i mobilizuje nas do większego wysiłku i konstruktywnego działania. Natomiast stres negatywny jest bardzo silny lub długotrwały, nie mobilizuje do działania, ale sprawia, że czujemy się zrezygnowani i przytłoczeni. Jest szkodliwy dla naszego organizmu i może powodować na przykład choroby układu nerwowego.
Układ współczulny ulega pobudzeniu w warunkach silnego stresu, zatem jego zadaniem jest krótkotrwała, zdecydowana odpowiedź na zagrożenie. Polega ona na przykład na przyspieszeniu akcji serca, podniesieniu ciśnienia krwi, przyspieszeniu przemiany materii w komórkach, rozszerzeniu źrenic i oskrzeli oraz spowolnieniu działania układu trawiennego. Natomiast układ przywspółczulny odpowiada za odpoczynek i regenerację sił oraz procesy trawienne. Powoduje on zwolnienie akcji serca, obniżenie ciśnienia krwi, zwężenie źrenic i oskrzeli oraz pobudzenie do pracy układu pokarmowego.