Wybory odbyły się w dwóch turach. W pierwszej turze, która odbyła się 25 listopada 1990 roku, żaden z kandydatów nie zdobył wymaganej większości bezwzględnej głosów. Dlatego konieczna była druga tura, która odbyła się 9 grudnia 1990 roku.
W pierwszej turze najwięcej głosów zdobyli Lech Wałęsa (39,96%) – lider „Solidarności” i Stanisław Tymiński (23,10%) – kandydat niezależny, który do Polski przybył z Kanady i wywołał ogromne zaskoczenie swoim wynikiem. Na trzecim miejscu uplasował się Tadeusz Mazowiecki (18,73%) – ówczesny premier.
Drugą turę wyborów rozegrano pomiędzy Lechem Wałęsą a Stanisławem Tymińskim. Wynik był jednoznaczny – Lech Wałęsa zwyciężył, zdobywając 74,25% głosów. Tymiński zdobył 25,75% głosów. Wałęsa stał się pierwszym demokratycznie wybranym prezydentem Polski po II wojnie światowej.
Wybory prezydenckie w 1990 roku były istotne dla Polski z kilku powodów. Po pierwsze były one symbolem zakończenia komunistycznej dominacji. Po drugie były dowodem na to, że Polska jest w stanie przeprowadzić demokratyczne i wolne wybory. Po trzecie wybór Lecha Wałęsy, jednego z najbardziej rozpoznawalnych liderów opozycji antykomunistycznej, na prezydenta był dla wielu Polaków potwierdzeniem, że kraj idzie w dobrym kierunku.