· Tysiące działaczy „Solidarności” i opozycjonistów zostało aresztowanych. Wielu ludzi było represjonowanych, zwolnionych z pracy lub inaczej dyskryminowanych za swoje poglądy i działania. Ruch „Solidarność” został zdelegalizowany i jego aktywność znacznie osłabła, choć nie zniknął całkowicie i kontynuował działalność w podziemiu.
· Godzina policyjna, cenzura prasy, ograniczenie swobody przemieszczania się i zakaz zgromadzeń wpłynęły na ograniczenie podstawowych wolności obywatelskich.
· Stan wojenny pogłębił problemy gospodarcze Polski, doprowadzając do niedoborów, wzrostu cen i spadku standardu życia.
· Wprowadzenie stanu wojennego spotkało się z potępieniem ze strony wielu krajów na Zachodzie. Nałożono sankcje ekonomiczne, co jeszcze bardziej osłabiło gospodarkę Polski.
· Stan wojenny doprowadził do jeszcze większego rozczarowania w społeczeństwie i utraty zaufania do rządu. Choć jego wprowadzenie początkowo osłabiło „Solidarność”, przyczyniło się również do mobilizacji i radykalizacji części opozycji.
Dla wielu osób stało się jasne, że komunistyczny reżim nie jest w stanie sprostać oczekiwaniom społecznym, co doprowadziło do zmiany świadomości społecznej w kierunku aspiracji do demokracji i wolności.
Długoterminowo, wprowadzenie stanu wojennego przyczyniło się do osłabienia legitymacji władzy komunistycznej i stworzyło podłoże dla rozmów Okrągłego Stołu w 1989 roku, co ostatecznie doprowadziło do upadku komunizmu w Polsce.