| a) | Włoski astronom i filozof, zwolennik empiryzmu oraz teorii heliocentrycznej Kopernika. Odkrywca m.in. gór na Księżycu, satelitów Jowisza i plan na Słońcu. | Galileusz Galilei |
| b) | Angielski filozof, zwolennik empiryzmu. Według niego prawdziwa wiedza to znajomość przyczyn zjawisk zachodzących w świecie. Można do niej dojść, zbierając za pomocą zmysłów szczegółowe informacje, a następnie je uogólniając. | John Locke |
| c) | Francuski myśliciel, zwolennik racjonalizmu. Stwierdzał, że jedyną pewną dla człowieka rzeczą jest istnienie jego myślącej jaźni- Cogito ergo sum. Uznawał, że rozum pozwala wywieść z tego faktu inne prawdy o świecie. | Rene Descartes |
| d) | Holenderski myśliciel pochodzenia żydowskiego. Był przekonany, że istnieje jedna, samoistna substancja, która jest Bogiem i naturą zarazem (wszystko, co istnieje, jest cząstką Boga). Takie przeświadczenie określane jest jako panteizm. | Baruch Spinoza |
| e) | Niemiecki myśliciel i uczony. Był przekonany, że ustanowiona przez Boga harmonia monad (niepowtarzalnych substancji) zapewnia maksymalną możliwością ilość dobra w świecie. Jeden z odkrywców zasady rachunku różniczkowego i całkowego. | Gottfried Wilhelm Leibniz |
| f) | Angielski fizyk, matematyk i astronom. Przedstawił w 1687 r. trzy zasady dynamiki i prawo powszechnego ciążenia. Jeden z odkrywców zasady rachunku różniczkowego i całkowego. | Isaac Newton |
W tym okresie wielu naukowców dokonało znaczących odkryć i przyczyniło się do postępu w różnych dziedzinach nauki. Isaac Newton (1643-1727) – Angielski fizyk, matematyk i astronom, który sformułował prawa ruchu i grawitacji oraz dokonał znaczących odkryć w dziedzinie optyki. Coraz otwarciej również zaczęto krytykować wiarę i skłaniać się bardziej w kierunku deizmu – poglądu głoszącego, że Bóg jest „wielkim zegarmistrzem” i nie ingeruje w losy świata, a nawet zaprzeczać jego istnienie – ateizm.