Nurt renesansowego myślenia nie podobał się Kościołowi. Krytykowano to, że artyści inspirowali się pogańskimi kulturami – rzymską oraz grecką. Sztuka barokowa początkowo zajmująca się głównie tematyką kościelną i religijną miała silny wpływ na rozwój kontrreformacji – monumentalizm, malowniczość wnętrz i przepych podkreślały silną pozycję Kościoła i jego związek ze sferą sacrum. Twórcy mieli przestrzegać ustalonego przez teologów kanonu przedstawień religijnych i zajmowali się scenami z życia męczenników, świętych i Matki Boskiej – były to tematy zupełnie odrzucone przez protestantów. Te przedstawienia miały odwoływać się do uczuć, podkreślać wzniosłość, teatralność gestów, a także skupiać się na emocjach przedstawianych postaci, które przez swoją ekspresję wydawały się bliższe życiu ludzi.
