Najważniejszym problemem, z jakim mierzyła się Rzeczpospolita w czasie panowania Michała Korybut Wiśniowieckiego, była wojna z Turcją, w wyniku której polska strona utraciła Kamieniec Podolski, Podole i część prawobrzeżnej Ukrainy. Kolejną trudnością był konflikt króla z opozycją zwaną malkontentami, przez co istniało zagrożenie wojny domowej. Poza tym Rzeczpospolita nadal zmagała się z problemami ekonomicznymi i wpływami obcych dworów na sprawy wewnętrzne kraju przez stronnictwa profrancuskie i prohabsburskie finansowane zza granicy.
Michał Korybut Wiśniowiecki był to elekcyjny król Polski w latach 1669–1673. Był kandydatem z ramienia szlachty, uznany jako król Piast czyli, niepochodzący z zagranicy. Przez cały okres panowania spotykał się z niezadowoleniem malkontentów, czyli opozycji, pod przywództwem prymasa Mikołaja Prażmowskiego, którzy wspólnie dążyli do jego obalenia. Władca rządził w trudnym dla Rzeczpospolitej okresie, państwo ucierpiało w wyniku utraty ziem, słabej pozycji na arenie międzynarodowej, złych stosunków z Prusami Książęcymi oraz konfliktu z Turcją.