Wojny Rzeczpospolitej z Rosją trwały w latach 1609 –1618 i 1632–1634. W 1609 r. Zygmunt III Waza wypowiedział wojnę Carstwu Moskiewskiemu wbrew sejmowi i szlachcie. Armia koronna wkroczyła na jego teren w 1610 roku, rozgromiła przeciwnika i wkroczyła do Moskwy, w wyniku czego car trafił do niewoli. Rosjanie zaproponowali objęcie tronu księciu Władysławowi, na co władca polski się nie zgodził. W 1611 r. doszło do wybuchu powstania przeciw Polakom okupującym stolice, zakończonym ich kapitulacją rok później. 1613 r. carem został Michał Romanow. Pierwszy etap wojen zakończył się w 1618 r. rozejmem w Dywilnie i odzyskaniem przez Rzeczpospolitą ziemi smoleńskiej i czernichowsko-siewierskiej. II etap wojen z Rosją miał miejsce w latach 1632–1634. Głównym założeniem było odzyskanie przez Carstwo utraconych ziem. W 1632 r. armia rosyjska oblężyła Smoleńsk jednak po interwencji dodatkowych wojsk koronnych skapitulowała. W 1634 r. podpisano rozejm – Rosja zrzekła się odzyskanych przez Rzeczpospolitą ziem na zawsze, a Władysław IV zrezygnował z roszczeń do tronu carskiego. Rzeczpospolita wygrywała wojny z Carstwem przede wszystkim dzięki ogromnym siłom wojsk litewsko-koronnym.
