Sposobami Zygmunta III na umocnienie władzy królewskiej były próby zwiększenia swojego wpływu na decyzje sejmu, chęć ograniczenia roli sejmików ziemskich oraz wpływu szlachty na władzę. Król chciał zwiększyć swoją władzę nad Kościołem, który miał w tamtym czasie duże wpływy w państwie. Próbował też obsadzić stanowiska kościelne swoimi ludźmi. Kolejnym pomysłem na wzmocnienie swojej władzy była próba powiększenia armii oraz podatków na wojsko. Plany zwiększenia wpływów króla w państwie spotkały się z niepowodzeniem. Władca mierzył się z dużą niechęcią szlachty, której nie podobało się, że dążył on do ograniczenia władzy sejmu, wprowadzenia reform oraz chciał uzyskać prawa do korony szwedzkiej.
Zygmunt III Waza, syn króla szwedzkiego Jana III oraz królewny Katarzyny Jagiellonki, został wybrany na króla polskiego w 1587 r., podczas podwójnej elekcji. Był wnukiem Zygmunta Starego i Bony Sforzy. Przez cały okres swojego panowania dążył do zdobycia korony Szwecji i tronu moskiewskiego. (został zapamiętany jako ten, który przeniósł stolicę Polski z Krakowa do Warszawy.