Podstawowymi organami, które zapewniały możliwość udziału w sprawowaniu władzy obywatelom rzymskim, były komicja, czyli zgromadzenia obywateli rzymskich. Pierwsze z nich – komicja centurialne zorganizowane były na zasadzie podziału na klasy majątkowe i zajmowały się wybieraniem najważniejszych urzędników w państwie, czyli: pretorów, konsulów i cenzorów, a także mogły powołać dyktatora na wniosek senatu. Decydowały również o wojnie i pokoju.
Kolejne komicja, czyli komicja tribusowe zorganizowane były na podstawie podziału terytorialnego i były ważnym organem ustawodawczym, wszelkie reformy ustrojowe musiały być bowiem zatwierdzone przez te komicja. Wybierały one również niższych urzędników, czyli edylów i kwestorów. W Republice Rzymskiej istniało także zgromadzenie plebejskie, również opierające się na podziale terytorialnym, ale zrzeszające jedynie plebejuszy, zajmujące się wyborem trybunów ludowych.
Charakterystyczną cechą urzędów w Rzymie była ich kolegialność, większość urzędów sprawowały jednocześnie co najmniej dwie osoby, aby zwiększyć ich kontrolę. Najważniejszą rolę odgrywało dwóch konsulów, którzy mogli dowodzić armią i stanowili władzę wykonawczą w Rzymie i poza nim. Mieli również prawo do wydawania rozporządzeń, a także zwoływania komicjów i zarządzania ich przebiegiem.
Niżej w hierarchii urzędniczej stali pretorzy, których sprawowali funkcję sądowniczą, odpowiadając za jurysdykcję karną i cywilną. Cenzorzy z kolei zajmowali się przede wszystkim przeprowadzaniem cenzusu majątkowego, na podstawie którego przypisywali obywateli do centurii oraz tworzyli listę senatorów. Ustalali również wysokość ceł i podatków.
Do niższych urzędów należały urzędy kwestorów i edylów. Edylowie zajmowali się sprawami porządkowymi miasta, takie jak zapewnienie zaopatrzenia czy organizacja igrzysk (z własnych środków finansowych). Kwestorzy natomiast zajmowali się wszelkimi sprawami związanymi z finansami.
Specjalną funkcję pełnili trybuni ludowi, którzy mieli prawo weta, mogli również zwoływać zgromadzenie plebejskie i przedstawiać na nim swoje wnioski. Reprezentowali oni interesy plebejuszy i posiadali również nietykalność osobistą.
Specjalnym organem był również senat, który składał się przede wszystkim z byłych urzędników, którzy przekroczyli wysoki cenzus majątkowy. Miał on dzięki temu duży wpływ na politykę, sprawował również funkcję reprezentacyjną i był symbolem republiki. Specjalną funkcję pełnił również dyktator, powoływany w przypadku zagrożenia Rzymu na okres 6 miesięcy przez komicja tribusowe na wniosek senatu. Przez czas sprawowania urzędu posiadał on nieograniczoną władzę cywilną i wojskową.
