Sztuka barokowa była używana jako narzędzie propagandy religijnej. W krajach katolickich, takich jak Włochy, Hiszpania i Francja, była wykorzystywana do przedstawiania scen biblijnych, świętych i cudów w sposób, który miał na celu wywołanie silnych emocji u widzów. Artyści tacy jak Caravaggio czy Bernini stworzyli dzieła, które były pełne dramatyzmu i teatralności, z intensywnym użyciem światła i cienia, aby podkreślić emocjonalność portretowanych scen.
W efekcie kontrreformacji w kościołach katolickich wprowadzono zasadę, że dzieła sztuki powinny być tak piękne, żeby przyciągać uwagę wiernych, ale jednocześnie tak proste, żeby każdy mógł zrozumieć ich przesłanie.