Sztuka barokowa odegrała kluczową rolę w propagandzie Kościoła katolickiego po Soborze Trydenckim, stanowiąc istotny element tzw. kontrreformacji.Była zrozumiała dla zwykłych ludzi, co było zgodne z postanowieniami trydenckimi, nakazującymi, aby sztuka sakralna była bezpośrednia i przekonująca. Skupiała się ona na realistycznym przedstawianiu postaci i scen biblijnych, często z wykorzystaniem oświetlenia i silnych kontrastów. Była częścią szeroko zakrojonej strategii mającej na celu odzyskanie wpływów utraconych na rzecz reformacji. Sztuka barokowa, ze swoją zdolnością do poruszania emocji i przekazywania silnych, zrozumiałych dla wszystkich przekazów, była idealnym narzędziem do realizacji tych celów.