Elementy ubioru wskazują na wysoki poziom życia, który niewiele odbiega od tego znanego z Europy. Częste kontakty z flotami kursującymi między Indonezją a Niderlandami umożliwiały korzystanie z dóbr i osiągnięć europejskiej cywilizacji. Noszenie strojów, które nie pasowały do klimatu Indonezji było manifestacją statusu społecznego i kulturowego, a także próbą podtrzymaniawięzi z ojczyzną.
W XVII wieku Holenderska Kompania Wschodnioindyjska jedna z największych i najbardziej wpływowych kompanii handlowych w historii posiadała monopol na handel przyprawami z krajów azjatyckich. Dzięki temu Holandia stała się głównym dostawcą cennych przypraw, takich jak pieprz czy gałka muszkatołowa, dla innych państw europejskich, co przyczyniło się do szybkiego rozwoju gospodarczego kraju.