Na obrazie przedstawiającym holenderskie małżeństwo przyglądające się statkom Kompanii Wschodnioindyjskiej odnaleźć możemy wiele cennych informacji dotyczących poziomu i jakości życia urzędników kompanii w zamorskich regionach przez nią kontrolowanych. Para małżonków ubrana jest w skromne, ale schludne i estetyczne stroje, będące efektem mody obowiązującej w tamtym czasie w Niderlandach. Wskazuje to na ich stałe kontakty z ojczyzną i przywożonymi z niej towarami luksusowymi. Jednakże ubiór ten jest zupełnie nieprzystosowany do warunków klimatycznych Indonezji, która cechuje się wilgotnym klimatem oraz porami deszczowymi.
Stojący za nimi służący z parasolem, ma na sobie odzież w typowym europejskim stylu, która jednak drastycznie różni się od strojów małżeństwa. Różnica ta wynika zapewne z poziomu społecznego oraz wieku – jako młodzieńcowi bardziej wypada mu nosić jaskrawe i barwne stroje.
W XVII wieku Holenderska Kompania Wschodnioindyjska jedna z największych i najbardziej wpływowych kompanii handlowych w historii posiadała monopol na handel przyprawami z krajów azjatyckich. Dzięki temu Holandia stała się głównym dostawcą cennych przypraw, takich jak pieprz czy gałka muszkatołowa, dla innych państw europejskich, co przyczyniło się do szybkiego rozwoju gospodarczego kraju.