Metodą, która miała prowadzić do realizacji zadań przypisanych uczonym przez Francisa Bacona, była metoda naukowo-eksperymentalna. Polega ona na kilku kluczowych etapach. Pierwszym jest obserwacja, która prowadzi do sformułowania pytania badawczego. Następnie naukowiec formułuje hipotezę, czyli wstępne przypuszczenie, które odpowiada na pytanie badawcze. Hipoteza ta jest następnie testowana poprzez przeprowadzenie eksperymentu, którego wyniki są analizowane, a na ich podstawie można potwierdzić lub odrzucić hipotezę. Jeśli wyniki są pomyślne, naukowiec może sformułować teorię, która wyjaśnia obserwowane zjawiska.
Bacon jest szczególnie znany ze swojego wkładu w rozwój metody naukowej, często jest nazywany ojcem empiryzmu. Jego prace skupiały się na idei mówiącej, że prawdziwe zrozumienie świata wynika z obserwacji, eksperymentów i racjonalnej analizy, a nie tylko z przyjęcia tradycyjnych przekonań czy autorytetów.