| Panny dworskie Velázqueza | Portret Karola V z psem Tycjana | |
| Epoka | Barok | Renesans |
| Kompozycja | Obraz jest złożony z wielu postaci, które tworzą scenę z życia dworu. Władca jest obecny, ale nie jest centralnym punktem obrazu. | Obraz skupia się na jednej postaci – władcy. |
| Przedstawienie dworu | Dwór jest przedstawiony jako miejsce pełne życia i aktywności. Widać tu różne osoby, w tym damy dworu, służące, a nawet samego artystę. | Władca jest przedstawiony samotnie, co podkreśla jego wyjątkową pozycję, nawet w czasie prywatnym i nieformalnym. |
| Przedstawienie władcy | Władca, choć jest obecny na obrazie, nie jest głównym punktem zainteresowania. Jest przedstawiony razem z małżonką w lustrze w tle, co może symbolizować jego wszechobecność. | Władca jest centralnym punktem obrazu. Jest przedstawiony jako potężny i majestatyczny, co podkreśla jego władzę i autorytet. |
| Styl | Obraz jest namalowany w stylu barokowym, z dużą ilością szczegółów i realistycznym przedstawieniem postaci. | Obraz jest namalowany w stylu renesansowym, z prostotą i klarownością form. |
Jeśli chodzi o tendencję w prezentowaniu wizerunku władcy, można zauważyć, że w XVII wieku coraz częściej przedstawiano monarchów w kontekście ich dworów i codziennych obowiązków, zamiast jako odosobnione symbole władzy. Ta zmiana może wynikać z rosnącego zainteresowania życiem dworskim i osobistym władcy, a także z chęci pokazania monarchów jako aktywnych uczestników życia politycznego i społecznego, a nie tylko jako odległych i nieosiągalnych figur.
Ludwik XIV jest często nazywany „Królem Słońce”, co jest związane z jego postrzeganiem siebie jako monarchę absolutnego. Słońce było dla niego symbolem jego pozycji – tak jak słońce jest centrum układu słonecznego, tak on sam jest centrum państwa.