Chwalebna rewolucja, mająca miejsce w 1688 roku, była przełomowym wydarzeniem w historii Anglii, które doprowadziło do ustanowienia pierwszej na świecie monarchii parlamentarnej. Jakub IIStuart, gorliwy katolik, został pozbawiony tronu na rzecz Wilhelma Orańskiego, co było wynikiem niezadowolenia społeczeństwa i parlamentu z polityki króla, polegającej na łamaniu praw obywatelskich i wywyższaniu katolików.
Najważniejszym dokumentem, który zdefiniował nowy porządek polityczny, była Deklaracja Praw z 1689 roku. Ograniczała ona władzę króla i zwiększała uprawnienia parlamentu. Dodatkowo, w 1701 roku parlament wydał Act of Settlement, który określał zasady dziedziczenia tronu i wykluczał katolików z możliwości objęcia władzy królewskiej. Ten akt dodatkowo umocnił pozycję parlamentu jako najważniejszego organu władzy w Anglii.
Po obaleniu, Jakub II, nie zrezygnował z prób odzyskania tronu. Jego dwaj synowie, Jakub Franciszek Stuart i Karol Edward Stuart, również podejmowali próby odzyskania władzy utraconej przez ojca. Ta linia Stuartów, znana jako Jakobici, była przyczyną wielu rebelii i prób zamachów w XVIII wieku.