Wojna trzydziestoletnia, mająca miejsce w latach 1618-1648, jest często postrzegana jako konflikt religijny. Jednakże, choć kwestia wyznaniowa odgrywała kluczową rolę w rozwoju napięć i jej wybuchu, to jednak wiele państw włączyło się do walki z motywów politycznych i terytorialnych, a nie religijnych, na przykład, protestancka Szwecja walczyła o dominację w regionie Morza Bałtyckiego.
Podobnie Francja, mimo że była krajem katolickim, walczyła przeciwko Habsburgom, również katolikom, dążąc do zyskania dominującej pozycji w Europie Zachodniej i położenie kresu wpływom dynastii habsburskiej w Niemczech i Hiszpanii. Pokój westfalski, który zakończył wojnę, skupiał się przede wszystkim na kwestiach politycznych i terytorialnych, do których należało uznanie niepodległości Szwajcarii i Zjednoczonych Prowincji.
Wojna rozpoczęła się jako konflikt religijny między katolikami a protestantami w Cesarstwie Rzymskim, ale szybko rozprzestrzeniła się na większość Europy, stając się wojną o władzę i terytorium.