Relacja JohanaSalviusa o zdobyciu Magdeburga w 1631 roku jest cennym źródłem dla badania dziejów wojny trzydziestoletniej. Jako bezpośredni świadek wydarzeń, Salvius dostarcza szczegółowych informacji o przebiegu i skutkach zdobycia miasta. Jego relacja jest szczególnie wartościowa, ponieważ podkreśla brutalność i okrucieństwo wojny, co jest zgodne z innymi relacjami z tego okresu. Jednak jak każde źródło historyczne, relacja ta ma swoje ograniczenia, gdyż jako dyplomata szwedzki Salvius mógł mieć swoje własne uprzedzenia, które wpłynęły na jego opis wydarzeń. Ponadto, jego relacja jest tylko jednym z wielu punktów widzenia na te wydarzenia, a inne źródła mogą dostarczyć innych informacji i szczegółów.
Mimo to, relacja Salviusa może być wykorzystana w wielu problemach badawczych dotyczących wojny trzydziestoletniej, na przykład:
· Badanie brutalności i okrucieństwa wojny trzydziestoletniej.
· Analiza wpływu wojny na ludność cywilną.
· Badanie roli religii w konflikcie.
· Analiza taktyk i strategii wojskowych.
· Badanie wpływu wojny na politykę i dyplomację.
Zdobycie i zniszczenie Magdeburga przez wojsko cesarskie stało się symbolem bezwzględności i okrucieństwa wojny religijnej. W jego wyniku zginęło od 20 000 do 30 000 mieszkańców, a miasto zostało doszczętnie zniszczone. Ten okrutny czyn przyczynił się do zaostrzenia konfliktu i wzmocnił poczucie wrogości pomiędzy jego stronami.