Obrady sejmu Rzeszy przebiegały w wielkim, podłużnym pomieszczeniu o wysokich sufitach, do którego wpada olbrzymia ilość światła dzięki gęstemu umiejscowieniu wielkich, wąskich okien witrażowych na dwóch ścianach. Przestronne wnętrze pomieszczenie jest skromne, jedynymi zdobieniami są kasetony sufitowe. Większość miejsca zajmują ławki i siedziska dla obradujących posłów. Centralną pozycję zajmuje monarcha, którego tron znajduje się na monumentalnym podwyższeniu – jest on także postacią kluczową obrad sejmowych. Za nim znajdują się prestiżowe pozycje zajmowane przez książąt elektorów, którzy mieli prawo wybierania cesarza. Miejsca na siedziskach wokół monarszego tronu zajmują świeccy i duchowni książęta Rzeszy. Najbardziej oddalone ławy i miejsca stojące przysługiwały reprezentantom wolnym miast. Ten rozdział miejsc był odzwierciedleniem hierarchii i znaczenia poszczególnych grup na politykę kraju.
Rzesza Niemiecka była tworem politycznym składającym się z licznych księstw, miast i terytoriów, na których obszarze funkcjonowały katolicyzm, luteranizm, kalwinizm, anabaptyzm i inne ruchy reformacyjne. Konflikty religijne pomiędzy katolikami a protestantami, miały duży wpływ na polityczną i społeczną sytuację w cesarstwie.