Chrześcijaństwo powstało dzięki naukom Jezusa z Nazaretu, którego działalność szacuje się na przełom drugiej i trzeciej dekady I w. n.e. w Judei, stosunkowo niedługo po tym, jak została ona rzymską prowincją. Z tego powodu w środowisku żydowskim pojawiały się liczne rozbieżności i tworzyły się różne grupy mające odmienne postrzeganie na judaizm i przyszłość Palestyny. Wielu Żydów wierzyło w bliskie przyjście Mesjasza, czyli Zbawiciela. Z tego powodu nauki Jezusa trafiły na podatny grunt i szybko został on uznany przez część Izraelitów za oczekiwanego wysłańca boga, stąd nadane mu imię Chrystus oznaczające Pomazańca Bożego.
Jezus został jednak skazany na śmierć przez prefekta rzymskiego, Poncjusza Piłata, w celu zadowolenia żydowskich elit. Nauki Jezusa z Nazaretu nie skończyły się wraz z jego śmiercią; zostały bowiem kontynuowane przez jego uczniów, którzy zaczęli propagować je po całym świecie rzymskim.
Istotne dla rozpowszechnienia chrześcijaństwa było zwolnienie osób nieposiadających pochodzenia żydowskiego z przestrzegania praw Mojżesza, między innymi obrzezania. Dużą rolę odegrała również działalność Pawła z Tarsu, obywatela rzymskiego, który założył liczne gminy chrześcijańskie w różnych prowincjach imperium. Należy również wspomnieć o czterech Ewangeliach (z gr. „dobra nowina”), które zawierały podstawy chrześcijaństwa oparte na naukach Jezusa. Miały one na celu promowanie nowej religii zarówno wśród Żydów, jak i innych obywateli imperium.
Głównym czynnikiem, który gwarantował rozwój chrześcijaństwu, była zawarta w nim wiara w równość wszystkich ludzi wobec Boga oraz w życie po śmierci, które miało być nagrodą za moralne postępowanie. Z tego powodu chrześcijaństwo bardzo szybko rozwinęło się szczególnie wśród miejskich niższych warstw społecznych (chociaż współcześnie uważa się, że dotarło też do elit rzymskich) i w ciągu kilkudziesięciu lat stało się na tyle popularną religią, że nawet prześladowania Nerona nie mogły zapobiec jej dalszemu rozwojowi.
Chrześcijaństwo powstało dzięki naukom Jezusa z Nazaretu. Religia ta była bardzo atrakcyjna dla Rzymian, ponieważ według niej wszyscy ludzie byli równi bez względu na klasę społeczną, dlatego też cieszyła się dużą popularnością wśród uboższych mieszkańców miast.