Podstawową zasadą podziału obywateli na centurie, który opisuje Liwiusz, był status majątkowy. W przeciwieństwie do starożytnych Aten nie był on określany na podstawie rocznego przychodu, a całkowitego majątku danego obywatela. Głównym celem stworzenia centurii przez Serwiusza Tuliusza miało być ułatwienie obrony Rzymu i podzielenie jego mieszkańców na oddziały, w praktyce jednak na długo jeszcze przed czasami, w których pisał Liwiusz, ich najważniejszym celem było tworzenie specjalnego organu państwowego – komicjów centurialnych. Dlatego też liczba centurii opisana przez Liwiusza nie jest proporcjonalna do liczby obywateli z danej grupy majątkowej, chodziło o to, żeby bogatsi obywatele byli przypisani do większej liczby centurii, a co za tym idzie większe prawo głosu.
Podział na społeczeństwa na centurie nie był jedynie podziałem stricte wojskowym, szybko utworzony z nich organ, czyli komicja centurialne stały się jednym z ważniejszych w państwie rzymskim. Dlatego też poszczególne centurie były zorganizowane w taki sposób, aby zapewnić bogatej elicie władzę polityczną.