To zadanie wymaga od ciebie ustalenia, jaką sytuację ze swojego dzieciństwa przywołuje osoba mówiąca i odpowiedzi na podane pytania.
Osoba mówiąca, dorosła kobieta, opowiada swojemu partnerowi o młodzieńczej, niespełnionej miłości do studenta. Wybiera to wspomnienie, by uporać się z przeszłością, patrząc z rozczuleniem na swoją dawną naiwność i dziecinność. Wyraża to poprzez „wesołą litość” dla swoich wierszy. Kobieta oczekuje, że jej obecny partner, śmiejąc się, ją przytuli. Opowiadając o swojej przeszłości, demonstruje dojrzałość i zdolność do autorefleksji, choć jednocześnie wydaje się pozbawiona marzeń, które uważa za źródło rozczarowań. Utrzymuje, że idealizm i marzenia ostatecznie zawodzą, sugerując, że życie w prostocie, bez iluzji, jest bardziej wartościowe.
Pomocny w rozwiązaniu okaże się wiersz „Śmiech” Wisławy Szymborskiej znajdujący się w podręczniku na stronach 56-57.
Zadanie 1
38Zadanie 3
38Zadanie 3
42Zadanie 3
49Pytanie 2
61Zadanie 3
61Zadanie 9
89Zadanie zadanie podsumowujące 5
90Zadanie zadanie podsumowujące 6
91Zadanie 8
96Zadanie zadanie podsumowujące 2
97Zadanie 7
112Zadanie 11
120Zadanie 2
124Zadanie 3
125Zadanie 5
126Zadanie 2
134Zadanie 8
136Zadanie 2
144Zadanie 5
144Zadanie 7
144Zadanie zadanie podsumowujące 2
146Zadanie 2
152Pytanie 3
152Zadanie 5
152Zadanie 1
158Zadanie 2
158Zadanie 4
158Zadanie 6
158Zadanie 7
159Zadanie zadanie po obejrzeniu filmu 4
193Zadanie 1
203Pytanie 12
210Zadanie 8
215Zadanie zadanie do całej lektury 1
218Pytanie 2
232Zadanie 3
243Zadanie 4
277Zadanie 7
282Zadanie 11
282Zadanie zadanie do całej lektury 1
285