Elektrony uderzające w anodę mogą tracić energię na dwa sposoby. Pierwszym z nich jest zmiana kierunku i spowolnienie elektronu, który na skutek tego zdarzenie emituje foton o energii równej straconej energii kinetycznej. Elektron może stracić całą swoją energię kinetyczną w wypadku kiedy nastąpi do pełnego jego zatrzymania. Dochodzi tutaj do hamowania elektronu, a energię 
Więc widmo promieniowania złożonego z tych fotonów jest widmem ciągłym, a promieniowanie nazwane promieniowaniem hamowania.
Drugim procesem, są wzbudzenia atomów anody. Elektron, jeśli posiada wystarczająco dużą energię, może wybić elektron z powłoki atomowej znajdującej się przy jądrze. Pojawia się wtedy luka, którą zapełnia elektron z powłoki znajdującej się dalej od jądra. Wysyła on wtedy promieniowanie o ściśle określonych częstotliwościach i energii. Powstaje wtedy widmo charakterystyczne.
Źródło: opracowanie własne
Jeśli przyjrzysz się schematowi poziomów energetycznych molibdenu, który prezentuje się mniej więcej tak jak pokazane wyżej, zauważysz, że żeby wybić elektron z powłoki K potrzebna jest energia odpowiadająca energii wiązania na tej powłoce 
Podane wartości napięcia, możemy pomnożyć przez ładunek elementarny w celu uzyskania wartości energii w elektronowoltach:
Jak widać dopiero elektrony przyspieszone napięciem 20 kV, mają dostatecznie dużą energię aby wybić elektron z powłoki K.