Promieniowanie rentgenowskie odkryte przez Wilhelma Roentgena 2 1895 roku, przyniosło ogromne zmiany w wielu dziedzinach, w tym medycyny, nauki i przemysłu. Jest to promieniowanie elektromagnetyczne o długości fali krótszej niż promieniowanie ultrafioletowe i dłuższej niż promieniowanie gamma, wytworzone poprzez hamowanie elektronów, które na skutek tego procesu emitują promieniowanie. Ważnymi jego właściwościami są wysoka przenikalność i fakt, że pochłaniane jest w różnym stopniu przez różne substancje.
Promieniowanie X najbardziej kojarzy nam się ze zdjęciami rentgenowskimi. Na takim zdjęciu bardzo dobrze można ocenić stan kości, ponieważ pochłaniają one promieniowanie lepiej niż otaczające je tkanki, przez co otrzymujemy dobrej jakości obraz samych właśnie kości. W medycynie znalazły również zastosowanie w naświetlaniu komórek nowotworowych, stomatologii i wykrywaniu chorób płuc.
W przemyśle i w sektorze bezpieczeństwa promieniowania rentgenowskiego używa się w celu wykrycia wad strukturalnych materiałów lub pęknięć niewidocznych dla ludzkiego oka, lub skanerach rentgenowskich wykrywających niebezpieczne przedmioty np. w bagażu na lotnisku.
Warto pamiętać, zbyt długa i niekontrolowana ekspozycja na promieniowanie X jest szkodliwa dla ludzkiego zdrowia i w ekstremalnych przypadkach może prowadzić do choroby popromiennej.