Nacjonalizm:
· jego zwolennicy uważali, że przynależność do danego narodu jest najważniejszą wartością, która wpływa na określenie jednostki,
· wszystko, co dzieliło od wspólnoty narodowej i związane było z obcym krajem, uznawano za wrogie i niepewne,
· istotnym elementem w kwestii przynależności do danego narodu było pochodzenie etniczne,
· uważano, że obywatele danego narodu powinni zamieszkiwać jedynie na terenie własnego kraju, a nie pod obcą władzą, dlatego w imię tej ideologii często dochodziło do konfliktów na tle terytorialnym,
· charakterystyczną cechą tej ideologii były skrajne przekonania, takie jak rasizm i antysemityzm.
Nacjonalizm narodów podporządkowanych cechował się dążeniami niepodległościowymi i rewolucyjnymi. Dążono do utworzenia lub odbudowania państwa, poprzez odebranie władzy wrogim narodom.
Nacjonalizm narodów panujących cechował się wrogością i niepewnością wobec innych państw, co wywołało częste konflikty i prowadziło do wielu trudności w sferze dyplomatycznej i politycznej. Nacjonaliści byli przekonani o wyższości swojego narodu, przez co lekceważyli i pogardliwie odnosili się do pozostałych krajów.
Nacjonalizm opierał się na przekonaniu, że naród wartościuje daną jednostkę i jest najważniejszą ze wszystkich wspólnot, do których przynależy człowiek. Nacjonaliści stawiali naród na piedestale i wrogo odnosili się do wszystkiego, co cudzoziemskie. Niekiedy ich wrogość stawała się bardzo skrajna i niebezpieczna dla innych narodowości.