W XIX w. powstawały partie chrześcijańsko-demokratyczne.
Nauka społeczna Kościoła związana była przede wszystkim z encykliką „Rerum novarum”, ogłoszoną przez papieża Leona XIII. Przekonania obecne w niej dotyczyły m.in. kwestii walki las. Kościół postrzegał to zjawisko jako nieuniknione i nie opowiadał się za zrównaniem warstw społecznych, a zamiast tego popierał poprawę warunków grupy robotniczej w imię miłości chrześcijańskiej.
Kościół katolicki stał ponadto za schematem rodziny złożonej z męża, który jest głową domu i żony, która go wspiera.
W kwestii polityki Kościół opowiadał się za swobodą przy tworzeniu związków zawodowych i stronnictw.
Kościół katolicki w XIX w. wykreował własną naukę, której podstawą stała się encyklika – pismo papieskie, które porusza wszelkie kwestie społeczne i kościelne, konkretnie dokument „Rerum novarum”, wydany w 1891 r.