Praca organiczna:
· próby rozwoju gospodarczego na ziemiach polskich,
· praca nad każdą częścią społeczeństwa,
· unowocześnienie różnych dziedzin gospodarki – przemysłu, handlu, rolnictwa,
· skupienie na oświacie i edukowaniu społeczeństwa.
Praca u podstaw:
· edukacja najniższych warstw społecznych,
· walka z analfabetyzmem,
· uświadamianie warstw chłopskich o postępie cywilizacyjnym.
Praca organiczna oraz praca u podstaw stanowią dwa charakterystyczne założenia epoki i nurtu filozoficznego, jakim był pozytywizm, popularny na ziemiach polskich w XIX w. Skupiał się on przede wszystkim na zdobyczach nauki oraz rozwoju państwa, w celu stworzenia silnych fundamentów pod odzyskanie niepodległości.