Spośród państw niemieckich do zjednoczenia najbardziej dążyła Austria oraz Prusy. Drugie państwo wysunęło się jednak na prowadzenie, po przegranej Austrii w wojnie z Francją oraz Piemontem.
Władcą Prus był wówczas Wilhelm I, natomiast premierem Otto von Bismarck. Prusy posiadały potężną armię i zaplecze wojskowe.
Opracowano więc plan zjednoczenia Niemiec „krwią i żelazem”, czyli poprzez zbrojne ataki.
· Początkowo Prusy wszczęły i wygrały wojnę z Austrią, wskutek czego utworzono Związek Północnoniemiecki, w skład, którego weszło 21 państw niemieckich, pod kontrolą Prus.
· Następnym konfliktem była wojna z Francją, która przyniosła klęskę Napoleonowi III. Francja zmuszona była oddać część ziem Prusom, a także zapłacić kontrybucję wojenną.
· Po tych wygranych wojnach król Prus Wilhelm I ogłosił powstanie Cesarstwa Niemieckiego, zwanego II Rzeszą Niemiecką. Kraj ten był bardzo potężny pod względem armii, ludności oraz rozwoju gospodarczego.
Po rozpadzie Niemiec, a także nieudanej próbie zjednoczenia w czasie Wiosny Ludów doszło do aktywnych działań, ze strony władcy Prus – jednego z najsilniejszych państw niemieckich. Wilhelm I, wraz z premierem Otto von Bismarckiem, poprzez wywoływanie konfliktów zbrojnych, wywalczyli istotne tereny oraz doprowadzili do ponownego zjednoczenia Niemiec i uczynienia ich Cesarstwem Niemieckim.