Historia regionu Wyszkowskiego w okresie rozbicia dzielnicowego.
W okresie rozbicia dzielnicowego tereny dzisiejszego powiatu wyszkowskiego znajdywały się na terenach należących do Księstwa Mazowieckiego. W XII w. Na nadbużańskiej skarpie powstał kościół pod wezwaniem św. Idziego, który rozpoczął historię Wyszkowa, jako osady należącej do biskupów płockich.
W 1262 r. pod Długosiodłem miała miejsce bitwa rycerstwa mazowieckiego z wycofującymi się po najeździe wojskami litewskimi. W ataku tym zginął książę Siemowit I. Również w XIII w. Syn Konrada Mazowieckiego Bolesław nadał templariuszom tereny w okolicach Wyszkowa, aby ci bronili tych okolic przez najazdami pogańskimi.
Z czasem osada rozrastała się, jednak był to wzrost ograniczony, ponieważ biskupi osiedlali w tym miejscu jedynie ludność znającą się na gospodarce leśnej.