Główne fronty I wojny światowej to front zachodni, wschodni i włoski. Na froncie zachodnim oddziały niemieckie walczyły przeciwko siłom francuskim i brytyjskim, dochodząc do brzegów rzeki Marny. Wschodni front rozciągał się od Bałtyku do Karpacji i był miejscem walk między niemieckimi, austriackimi i tureckimi siłami a Rosją. Front włoski powstał w wyniku przystąpienia Włoch do wojny po stronie Ententy w maju 1915 r. Miejsca najważniejszych bitew to m.in. bitwa nad Marną, bitwa pod Verdun, bitwa nad Sommą, bitwa pod Tannenbergiem, bitwa pod Gorlicami czy bitwa o Galipoli.
W czasie I wojny światowej toczyło się wiele bitew na różnych frontach, ale to właśnie te wymienione bitwy stały się symbolem okrucieństw i zniszczeń, jakie wojna przyniosła. Bitwa nad Marną była pierwszą większą bitwą na froncie zachodnim, która zakończyła niemiecką próbę szybkiego zwycięstwa. Bitwa pod Verdun to jedna z najbardziej zaciętych bitew, która trwała od lutego do grudnia 1916 r. i pochłonęła setki tysięcy ofiar. Bitwa nad Sommą to największa bitwa w historii Wielkiej Brytanii i Francji, trwająca od lipca do listopada 1916 r. Bitwa pod Tannenbergiem była pierwszym większym zwycięstwem Niemiec na froncie wschodnim, a bitwa pod Gorlicami pozwoliła Austro-Węgrom i Niemcom na przełamanie rosyjskiej obrony w Karpatach. Bitwa o Galipoli to jedna z najbardziej tragicznych bitew, w której siły Ententy próbowały otworzyć drogę do Rosji, a zakończyła się klęską.